Wensbus Merselo in de lift

Is het wensbus-project in de gemeente Venray een succes? Welke problemen komen gebruikers en aanbieders tegen bij het streven naar een goed-geoliede voorziening. Op dit moment doen drie Venrayse dorpen mee: Merselo, Ysselsteyn en Wanssum. Als voorbeeld stellen we hier Merselo (officieel Merselo/Vredepeel) voor, het dorp waar alles begon. Vragen aan coördinator Herman Zegers.

Hoe is het ontstaan? In de jaren zestig verdwenen uit dunbevolkte Limburgse gebieden, vanwege het minimale passagiersaanbod en de moeilijke bereikbaarheid, de standaard-lijnbussen. Voor die gebieden, aangevuld met dorpen die nooit openbaar vervoer hadden gekend, werd een vorm van ‘maatwerkvervoer’ ingevoerd: de buurtbus. Dit was een dienstregeling met kleine busjes, gereden door vrijwilligers. Dan is er nog de zogenaamde belbus, die ook volgens vaste haltes rijdt, waarbij de reiziger telefonisch moet reserveren, met opgave van in- en uitstaphalte.

Omdat het gebruik van halteplaatsen als een nadeel werd gezien, startte de provincie een proefproject, waarbij de gebruikers thuis werden gehaald en gebracht: de wensbus

Wat zijn de spelregels die de provincie hanteert? In 2014 sloot de dorpsraad Merselo, als eerste in Limburg, een contract voor vijf jaar, dat vanwege de positieve ervaringen inmiddels is verlengd tot 2022. Om voor de provinciale subsidie in aanmerking te komen moet aan strenge regels worden voldaan. Het lokale opstarten is een zaak van particulier initiatief vanuit de dorpen zelf. Er wordt uitsluitend gewerkt met vrijwilligers. De bus moet rijden van maandag tot en met vrijdag, maximaal 12 uur per dag (in Merselo is gekozen voor tussen 7.00 en 19.00 uur). De inwoners bepalen zelf wanneer en waarheen de bus rijdt. Het aantal reizigers moet minimaal 3000 per jaar zijn. De reizigers moeten zelfstandig kunnen in- en uitstappen, alleen een rollator kan mee. Aan de vrijwillige chauffeurs worden strenge eisen gesteld. De provincie verstrekt subsidie en zorgt voor de computerprogramma’s. Coördinator Herman Zegers rapporteert aan de provincie en de dorpsraad.

Hoe kan er gebruik worden gemaakt van deze voorziening? De wensbus Merselo rijdt voor inwoners van de beide kerkdorpen, maar ook voor andere inwoners van de gemeente, waarvan de woonkern niet over een eigen wensbus beschikt. Merselo, Ysselsteyn en Wanssum mogen dus niet in elkaars vijvertje vissen.

Een rit moet een dag van te voren worden aangevraagd. De passagier wordt gehaald en gebracht van deur tot deur. De bus heeft geen vaste routes en het is mogelijk dat verschillende verzoeken worden gecombineerd tot één rit. Over wensen voor een speciale rit kan met de planner worden overlegd.

Enkele voorbeelden: U kunt met de wensbus familie of kennissen bezoeken in Venray, Overloon, De Rips of Westerbeek. Iemand die in deze plaatsen woont, kan ook met de wensbus naar u toekomen. Boodschappen doen, naar het ziekenhuis of verzorgingshuizen, huisarts, therapie, of apotheek gaan; naar het treinstation in Oostrum of Deurne gebracht worden. Maar ook naar zwembad, sportschool of dagopvang gaan. Of gewoon naar de supermarkt. De organisatie gaat soepel om met uw wensen.

Is de wensbus Merselo een succes? Herman Zegers vindt dit te vroeg gejuicht. “Het is pas een succes als we de norm van 3000 bezoekers halen. De afgelopen jaren zaten we steeds op rond de 1700 reizigers, dit jaar halen we de 2500 wel. De wensbus zit dus in de lift.” Het grootste probleem is volgens Zegers de relatieve onbekendheid bij de doelgroep. Op het gebied van reclame en informatievoorziening is dus nog werk aan de winkel. De tevredenheid bij de mensen die wél de wensbus gebruiken, is groot. Ook zijn er voldoende vrijwilligers te vinden. Niet alleen zijn chauffeurs blij dat ze iets voor de dorpsgemeenschap kunnen doen, ook geven de sociale contacten met de reizigers veel voldoening. Toen Herman, die de planning eerst alleen deed, vrijwilligers zocht om samen met hem bij toerbeurt te helpen, was dat snel geregeld.

Tekst: Johan Koster Foto: Leo Willems